"Ik deed aan fitness, ging mountainbiken en was actief als scheidsrechter bij de plaatselijke voetbalclub. Ondanks mijn ziekteverleden en lagere weerstand, was ik fit en gezond. Toen ik na twee weken weer aan het werk ging, merkte ik al snel dat mijn conditie flink achteruit was gegaan. Ik gaf er niet aan toe en werkte maar door, achteraf gezien was dat geen slimme keuze.
Zwaar
Mijn werkdagen waren zwaar. Ik kon me slecht concentreren, was snel moe en overprikkeld. Het lag vast aan mijn verantwoordelijke baan en drukke periode, dacht ik. Bovendien was ik net voor de derde keer vader geworden. Ik heb twee oudere kinderen uit een eerdere relatie en in april 2022 kregen mijn huidige vrouw Marleen en ik een dochter; Doris. Haar komst was een groot cadeau, maar ging natuurlijk gepaard met minder slaap. Dat ik moe was, had vast dáármee te maken.
Long Covid
Doris sliep steeds beter en we zaten in een prima ritme. Maar de klachten werden niet minder. Ik werkte door, maar had geen energie, was benauwd en had allerlei klachten die pasten bij Covid. Mijn huisarts dacht aan een burn-out, maar dat was het niet, zag ook mijn vrouw. Ik had plezier in mijn werk! Uiteindelijk kwam ik bij de longarts. Alle testen die je maar kunt bedenken heb ik ondergaan, maar het antwoord bleef; ‘We weten het niet, er is te weinig bekend.’ Er bleek niets mis met mijn longen, maar mijn conditie was slecht. Bij de kleinste inspanning zakte mijn saturatie (zuurstofgehalte in je bloed) naar een gevaarlijke ondergrens. Long Covid, zo luidde de diagnose uiteindelijk. Maar niemand die me kon helpen of wist wat de oplossing was.
Eenzaam
Ik voelde me eenzaam in die periode. Er was weinig houvast, de medische wereld wist nog te weinig en Long Covid werd niet erkent als ziekte. Het ging steeds slechter. Tegen de zomervakantie was het niet meer te doen. Normaal moest ik aan het begin van de vakantie altijd een paar dagen bijkomen en dan kon ik genieten van een paar weken vrij. Dit keer was het anders. Ik was óp. Ik kreeg na wat inspanning uiteindelijk een verwijzing voor fysiotherapie en daarmee startte ik die zomer. Na de vakantie kwam daar ergotherapie bij en probeerde ik accupunctuur.
'Covid liet zijn sporen na, met grote gevolgen.'
Werk
Ziek of niet, ook nu werkte ik door. De bedrijfsarts stuurde me door naar C-support, maar ik was via de huisarts al aan de slag met de fysio- en ergotherapeut. Ik werd 20% ziekgemeld, wat betekende dat ik twee middagen per week thuis was. Op de andere dagen ging ik tussen de middag naar huis om een dutje te doen. In de praktijk betekende dat, dat ik op andere dagen het werk moest inhalen dat bleef liggen. Er bleef weinig energie over voor mijn gezin. Ik was erg ziek, maar je zag het niet aan me en dus bleven de verwachtingen die mensen van mij hadden, hoog. Ik had veel eerder aan moeten geven dat het niet ging, maar dat vond ik lastig. Marleen deed het verdriet om te zien hoe hard ik mijn best deed om normaal te functioneren. ‘Was er maar iemand die jou naar huis stuurde’ zei ze wel eens. Maar voor mijn gevoel kon ik zowel thuis als op het werk niet gemist worden en dus nergens verslappen.
Beter
In het jaar dat volgde, kreeg ik 100 fysiotherapiebehandelingen en deed ik veel andere dingen die mijn gezondheid verbeterden. Sinds de zomer van 2023 ben ik volledig beter gemeld. Ik wilde er bovenop komen en dat is deels gelukt. Ik kon regelmatig opvliegerig reageren en dat gaat steeds beter, maar ik slaap nog steeds maar 3 of 4 uur per nacht. Dat breekt op. Ook een winkelstraat vol mensen is echt nog teveel van het goede. Na een uur ben ik doodmoe. Ook een verjaardag of bij iemand op visite gaan, kost veel energie. Sociaal gezien lever je veel in. Ik had vaak geen energie om naar vrienden te gaan. Andersom kwamen ze ook niet, omdat ze dachten ‘we laten hem maar met rust’”. Het heeft me vriendschappen gekost en dat is pijnlijk. Maar ik sta er positief in. Ik ga steeds een stapje vooruit en nu Long Covid erkend is als ziekte, hoop ik dat er meer aandacht komt voor de gevolgen en de behandeling ervan. Ik ervaar steeds meer kwaliteit van leven en dat gun ik anderen ook.
'Mensen moeten meer begrip krijgen voor Long Covid en de effecten ervan'
Mijlpaal
Mensen moeten meer begrip krijgen voor Long Covid en de effecten ervan. Er zijn in Nederland ruim 150.000 Long Covid patiënten. Dat is geen grote groep, maar zijn wel allemaal mensen die in meer of mindere mate inleveren op hun kwaliteit van leven. Ook ik, hoewel ik er redelijk goed doorheen ben gekomen. Er zijn mensen die niet meer kunnen werken, sporten of hun kinderen niet in bed kunnen leggen. Dat heeft grote invloed op je kwaliteit van leven. In mijn geval was het fluiten bij de voetbalclub iets wat lange tijd niet kon. Voor mij was een doel dat ik weer een wedstrijd kon fluiten. In november 2023 was het zover en stond ik weer als scheidsrechter op het veld. Een enorme mijlpaal!
'Voor mij is kwaliteit van leven dat ik die wedstrijd weer kan fluiten.'
Kwaliteit van leven
Voor mij is kwaliteit van leven dat ik die wedstrijd weer kan fluiten. Maar ook dat ik een lange wandeling kan maken. Dat ik Doris in bed kan leggen, voor kan lezen en haar kan knuffelen. Dat ik Marleen kan helpen in huis. Een jaar geleden had ik daar geen energie voor en wist ik niet of ik het ooit nog zou kunnen. Ik ben gelukkig niet iemand die bij de pakken neer gaat zitten. Ik blijf zoeken naar manieren waarop ik mijn gezondheid kan verbeteren en heb goede hoop dat mijn herstel zich voortzet. Dat is een tip die ik wil meegeven; sta op, ga aan de slag en trek je mond open. Ik zie op internetfora mensen die klagen en zich erbij neerleggen. Trek aan de bel, sta op je strepen en zorg dat je de juiste hulp krijgt. Er wordt steeds meer bekend over Long Covid en de behandeling ervan. Dat is belangrijk, zeker ook voor hen die nog een leven voor zich hebben. En voor iedereen, Long Covid of niet, is het ontzettend belangrijk is om te luisteren naar je lichaam en te accepteren dat het soms even niet gaat. Dat is lastig, maar wel het beste.
