Hiervoor woonde ik met mijn man op twee hoog een paar huizen verderop. Hij was slecht ter been vandaar de verhuizing naar een woning op de begane grond. Nu ben ik er blij mee, want ook mijn benen willen niet meer.
Episodes afsluiten
Mijn man is elf jaar geleden overleden. Ik mis hem nog steeds. Kinderen hebben wij niet. Wel hebben wij altijd huisdieren gehad. Het hele huis hangt vol met foto’s van honden en poezen.
Een hondje gaat nu vanwege mijn benen niet meer. Ik ben erg dol op mijn twee kanaries. Gabbertje en Jeroentje zijn mijn wereld. Ik praat met ze en ben blij dat ik ergens voor kan zorgen. Ze horen bij mijn routine.
Ik ben gek op Amsterdam. Vroeger liep ik hele stukken door het park en over de Albert Cuyp. Nu loop ik met een rollator en ben ik vaak in strijd met mezelf. De afstanden zijn te lang. Ik wil kunnen blijven lopen maar de dokter heeft het eigenlijk afgeraden. Eén keer per week loop ik naar de supermarkt. Een wandeling door het park durf ik echt niet meer. Die episode heb ik afgesloten. Afsluiten hoort ook bij het ouder worden.
Veiligheid
De badcel is boven. Ik heb gelukkig een traplift. Het is een oudje maar hij doet het nog prima en wordt regelmatig gecontroleerd.
Financieel heb ik het niet breed. Ik ben wel bang dat de traplift er een keer plotseling mee op houdt. De eigen bijdrages zijn voor mij te hoog. Dit is ook één van de redenen dat ik bijvoorbeeld niet aan scootmobiel ben begonnen. Vroeger sliep ik boven maar vanwege mijn hartproblemen en de veiligheid slaap ik nu beneden. Dit bevalt goed.
Telefooncirkel
Om mij heen heb ik een fijn clubje mensen verzameld die mij met het één en ander helpen. Ik heb een tuinman, iemand die zorgt voor verse bloemen en een huishoudelijke hulp. Om de 5 weken komt er iemand van de Zonnebloem voor een praatje. Ik ben erg dankbaar en ondanks mijn strubbelingen klaag ik nooit.
Zelf doe ik ook iets voor mijn buurtgenoten. Ik zit bij een telefooncirkel, waarbij een groepje van 6 ouderen elkaar iedere ochtend even opbellen. Indien er iemand niet opneemt of zich niet lekker voelt schakelen we hulp in. Officieel ben ik vrijwilliger maar zo voel ik mij absoluut niet. Ik vind het gewoon leuk. Mijn dokter grapt wel eens dat ik 100 ga worden, zelf vind ik dat te oud. 90 is prima.
Fotografie en interview: Romi Tweebeeke
