Toen mijn vader hulpbehoevender werd, ben ik weer bij mijn ouders wonen. Dat was een mooie tijd. In 2012 verslechterde zijn gezondheid drastisch en kwam ik in een hele nieuwe situatie terecht. Er kwam heel wat op me af. Als enig kind stond ik er écht alleen voor. Bezorgd, bang en onzeker.

Reddende engel

Als een reddende engel was Martijn van Veen er toen voor mij. Ik ken Martijn van de rotaryclub, waar we beiden lid van zijn. Martijn hielp en wist welke hulpmiddelen er zijn. In no-time had hij een nieuwe douchestoel gevonden op Marktplaats, besteld en bij vader thuis gebracht. Martijn zei niet: “Kijk eens op Marktplaats”. Nee, hij deed het zélf, keurde, onderhandelde en DEED. De douchestoel was het eerste van de vele hulpmiddelen die nog zouden volgen. Nu ik er zo over nadenk: Martijn wees me niet de weg naar allerlei loketten en instanties. Hij handelde, luisterde naar mij en mijn ouders, en dat hielp mij pas echt.

De mens zien

Zorgen voor een ander en kwaliteit van leven bieden gaat verder dan alleen hulpmiddelen aanreiken. Mijn vader kon niet meer zelf bladeren en spreken, maar wél denken en reageren. Zo nam Martijn het Financieel Dagblad of The Economist mee en las hem voor. Ze brachten zo menig uurtje samen door en hadden een mooi en intelligent contact. Het deed mijn vader ontzettend goed. Martijn zag de mens en zijn interesses. Dat is voor mij pas echt kwaliteit van leven bieden.

Martijn bleef

Mijn vader leeft helaas niet meer. Mijn moeder kreeg in 2014 een hersenbloeding. Ook toen hielp Martijn ons aan allerlei creatieve en handige hulpmiddelen. Zo kon mijn moeder van 90 via de I-pad zien en horen wie er voor de deur stond en vanuit haar stoel zelf kiezen om de deur open te doen. Het zijn vaak kleine of praktische dingen, maar zo ontzettend waardevol. Want daardoor kon ik buitenshuis blijven werken.

Genomineerd MantelzorgAwards

Ik heb Martijn genomineerd voor de MantelzorgAwards. Het is voor mij een manier om mijn waardering voor hem uit te spreken en om te laten zien wie en wat mij bij de zorg voor mijn naasten het beste helpt. Het gaat er daarbij vooral om dat er iemand vraagt naar wat je nodig hebt en met je meedenkt.

Een enorme geruststelling

Op de dag dat ik hoorde dat Martijn door de jury werd geselecteerd bij de laatste 10 finalisten van de MantelzorgAward was ook de begrafenis van mijn moeder. Dat voelde dubbel maar ook weer goed. Want de hulp van Martijn is als een warme jas.

Zelf heb ik een stofwisselingsziekte, waardoor mijn dagelijkse energie beperkt is. Martijn helpt me ook nu ontzettend. Zo regelde hij in al zijn vindingrijkheid een scholier die mijn wekelijks boodschappen doet. Luisteren met respect voor het individu en buiten gebaande paden gaan, dat doet Martijn. En dat is voor mij een enorme geruststelling.