Training

Als gecertificeerd (kick)boksinstructeur volgde Leon online een Amerikaanse training, specifiek gericht op het trainen van mensen met Parkinson. Boksen werkt zo goed omdat zowel de coördinatie, als de flexibiliteit, balans en de snelheid worden getraind. Je staat letterlijk en figuurlijk steviger in het leven. Het verschil met een gewone bokstraining is dat we niet sparren met elkaar. Er is geen fysiek contact. We dagen elkaar uit maar binnen de juiste proporties. Het is niet zo dat het trainen de ziekte geneest, maar uit Amerikaans onderzoek is wel gebleken dat het de ziekte vertraagt. Deze vertraging draagt natuurlijk bij aan de kwaliteit van leven.

Doorzetten

Als vader en zoon begonnen we met kleine stapjes. Voordat we de bokshandschoenen erbij pakten was de focus het sterker maken van de been- en buikspieren. Dit deden we door kleine stukjes te joggen en de juiste oefeningen te doen. We trainden buiten met zijn tweetjes, ongeveer 1,5 uur lang en twee keer per week. Ik ging kapot van de spierpijn, maar merkte al snel verbetering. Vooral met mijn evenwicht. Maar je moet wel kunnen doorzetten en niet te snel willen afhaken. Geduld is een must. Bij mensen met parkinson is de productie van dopamine en endorfine (gelukshormoon) beperkt. Door dit tekort treedt er een verstoring op in het doorgeven van de signalen aan de hersenen en spieren. De mogelijke gevolgen kunnen zijn: moeilijk lopen, moeilijke praten en trillende handen. Door medicatie of intensieve trainingen kunnen deze stofjes weer worden aangevuld.

Resultaat

Na een half jaar kan ik weer opstaan, loop ik weer hele stukken met mijn vrouw en vergeet ik soms gewoon dat ik Parkinson heb. Leon plaatste van een van onze eerste trainingen een filmpje op social media. De reacties waren overweldigend. Inmiddels zijn meer mensen bij ons aangesloten. Leon geeft samen met een grote groep vrijwilligers, één keer per week les aan ongeveer twintig mensen met parkinson. De jongste is 44 en de oudste 82. Voordat we de les starten roepen wij gezamenlijk: “1,2,3,4,5 Wij gaan Parkinson te lijf.” De meesten hebben er veel baat bij en gaan met een grote glimlach weer naar huis!

Tekst en foto's: Romi Tweebeeke