Zij doen mee aan het project ‘Samen beslissen in de wijkverpleging’ van Patiëntenfederatie Nederland. In dit project wordt de vragenlijst van Mijnkwaliteitvanleven.nl gebruikt als hulpmiddel waarmee cliënten op een rij zetten wat voor hen belangrijk is.

Liefst bij iedereen

Marlies: “Door mee te doen aan dit project, willen we bereiken dat onze cliënten meer eigen regie kunnen nemen over hun situatie en invloed hebben op hun kwaliteit van leven. Het liefst zouden we iedereen die nieuw in zorg komt de vragenlijst willen aanbieden. Ook willen we de vragenlijst graag bij de evaluatie van zorg willen gebruiken. 

Wensen in het zorgplan

We hebben er nu bij een aantal cliënten ervaring mee opgedaan. Wat we willen veranderen aan het gesprek met de cliënt, is dat deze ze bewust worden van hun eigen wensen en dat ze daar zelf aan kunnen werken met ondersteuning van ons waar nodig. Zo sprak ik een mevrouw die aangaf dat ze graag wilde dat het MDO, het multidisciplinair overleg, bij haar thuis plaatsvond. Dat is in coronatijd lastig, maar we hebben dit wel vastgelegd in haar zorgplan. Dat kwam naar voren door het invullen van de vragenlijst van Mijnkwaliteitvanleven.nl.”

(lees verder onder de foto)

Lastig op de computer

Marlies komt al een aantal jaar als wijkverpleegkundige over de vloer bij mevrouw Gerritsen. Zij vertelt: “De zorg die Marlies biedt, is heel fijn. Zij weet wat voor mij belangrijk is en hoe mijn situatie is. Laatst vertelde ze over het project van Mijnkwaliteitvanleven.nl. Haar vraag was of ik mee wilde doen door een vragenlijst in te vullen. Dat vond ik prima, ik dacht: ‘ik zie wel wat het oplevert’. Het invullen op de computer vond ik wel lastig. Ik heb door mijn ziekte moeite om letters te typen. Daarom heb ik mijn man gevraagd om mijn antwoorden in te vullen. Dat ging beter, hoewel de vragen niet altijd op mijn situatie van toepassing waren.

Je weet niet wat je mist

Het invullen kostte best wel wat tijd, maar ik heb het in één keer afgerond. Daarna kreeg ik een persoonlijk overzicht op de mail. Dat was een samenvatting van mijn antwoorden. Ik herkende daar mijn situatie in, met name over de behoefte aan hulpmiddelen. Het lastige is echter dat je niet weet waar je behoefte aan hebt, omdat je het bestáán van bepaalde hulpmiddelen niet weet. Hoe moet je weten wat er beschikbaar is op de markt aan hulpmiddelen bij de ziekte die ik heb?

(lees verder onder de foto)

(gewoonlijk draagt Marlies bij patiëntcontact een beschermende bril, voor de foto is deze heel even afgezet)

Dieper doorpraten

Marlies: “De vragenlijst helpt mij om dieper op onderwerpen in te gaan met cliënten, het kan zomaar een verrassend gesprek worden. Vanuit onze functie vragen we al door een aantal terreinen: hoe gaat het functioneel, somatisch, omgevingsgericht? De vragenlijst voeg daar nog een aantal relevante levensgebieden aan toe. Er is niet één bepaald thema dat eruit springt, maar we kunnen nu dieper op de levensgebieden doorpraten en ook stilstaan bij de vraag wat iemand zélf kan veranderen in zijn of haar situatie. Voor de cliënt geeft dit meer eigen regie en dat gevoel helpt bij het samen beslissen. En voor mij als wijkverpleegkundige ontstaat er meer zicht op mogelijke oplossingen, die de cliënt zelf bedacht heeft. De soort zorg die ik bied, verandert er niet door, die blijft persoonsgericht. Wel kom ik door de vragenlijst sneller tot de kern in het gesprek met mijn client.” 

Geslaagde communicatie

Mevrouw Gerritsen: “Waar ik blij van word, is geslaagde communicatie en gesprekken met diepgang. Dat is belangrijk voor mij. Maar het praten gaat me soms moeilijk af. Dat is ook terug te zien in het persoonlijk overzicht. Ik heb het er met Marlies over gehad. Zo kwamen we tot de oplossing om veel te blijven praten met familie en vrienden, om te oefenen, ook met voorlezen, zodat ik het praten als vaardigheid op peil kan houden.

Veranderen mag

Een ander onderwerp dat door de vragenlijst langs kwam is euthanasie, dat is geen makkelijk onderwerp maar het kwam zomaar langs marcheren. We raakten hierover in gesprek. Marlies zei dat mijn standpunt van een paar jaar geleden nu anders zou kunnen zijn. Ik dacht altijd: je hebt een standpunt, dat komt op papier te staan, en dan is het áf, wat mij betreft. Maar dat hoeft dus niet, blijkt uit ons gesprek.”

Marlies werkt als wijkverpleegkundige bij de ZZGzorggroep. De ruim 3000 medewerkers van ZZG zorggroep bieden wijkverpleging (zorg thuis), beschermd en beschut wonen en revalidatie- en herstelzorg in de regio Nijmegen, Wijchen, Maas en Waal. Samen met zo’n 900 vrijwilligers ondersteunen zij jaarlijks ongeveer 9000 cliënten. ZZGzorggroep doet mee aan het project ‘Samen beslissen in de wijkverpleging’ van Patiëntenfederatie Nederland.

Tekst: Christl Foekema
Fotografie: Daria Cieplak