Een tijd geleden kreeg ik daarom een andere huurwoning aangeboden. In een nieuw zorgcentrum hier om de hoek.

Ik bekeek de bouwtekeningen, maar heb hier uiteindelijk toch voor bedankt. Waarom? Omdat de woning niet echt een buiten had. Dit is voor mij heel belangrijk. Ik heb altijd een tuin gehad en kan niet zonder.

De tuin is mijn grote liefde en het tuincentrum is een uitje. Hele zakken aarde versleep ik van de auto naar achteren. Bij de oplevering van de woning, was de tuin nog een slagveld. Nu is het een paradijs.

Mijnkwaliteitvanleven.nl - Tessa Vroomen

Eigen tempo

Ondanks een blijvende pijn in mijn been, gaat het zelfstandig wonen nog best goed. De artsen hebben de pijn nog niet echt kunnen verklaren. Deze handicap heb ik inmiddels geaccepteerd. Ik moet niet te snel willen zijn en goed uitkijken.

Op mijn eigen tempo scharrel ik door het huis en de tuin. Door eerdere valpartijen ben ik voorzichtig en doe ik geen domme dingen. Ik ben mij heel bewust van wat er fout kan gaan en altijd op mijn hoede.

Mijnkwaliteitvanleven.nl - Tessa Vroomen

Toekomst

De toekomst houdt me bezig. Zo denk ik na over een aanleunwoning, dichterbij mijn kinderen en kleinkinderen. Daarin ben ik realistisch. Huishoudelijke hulp heb ik nog niet, mantelzorg is nog niet nodig. Voor nu denk ik vooral graag in oplossingen en ben ik heel praktisch. Ik gebruik een stevig trappetje, pas mijn tempo aan en werk in huis per verdieping. Zo gaat het prima.

Mijnkwaliteitvanleven.nl - Tessa Vroomen

Fotografie en interview: Romi Tweebeeke