Iemand om tegen aan te praten en die de ‘regeldingen’ voor mij doet. Mocht ik extra hulp of zorg nodig hebben, dan regelt zij dit ook. Thuis heb ik dus voldoende hulp.

In het ziekenhuis

Een tijdje terug lag ik een weekje in het ziekenhuis. Mijn longen waren weer erg onrustig. Ik had thuis mijn medicatie al opgehoogd en was met prednison begonnen. Helaas konden mijn longen niet tegen die vervelende mist op en moest ik richting spoedeisende hulp. Ik moest blijven. Vol emoties werd ik naar de verpleegafdeling gebracht.

Op de longafdeling

Ik kwam op de longafdeling te liggen. Er volgde een gesprek om te kijken of er nog dingen veranderd waren. Ik vroeg om psychische hulp, omdat ik gelijk weer paniekaanvallen had. De verpleging vroeg dit samen met de longarts aan. Maar ze vonden het niet noodzakelijk genoeg om te komen. Helaas gleed ik steeds verder weg. Ik huilde veel en kreeg steeds meer paniekaanvallen. De longarts vroeg weer psychische hulp aan, maar er kwam nog niemand. Uiteindelijk stortte ik in en barste in huilen uit, terwijl de fysio bij me kwam. Ik was allang blij dat er toch nog iemand was die me steunde. Al heeft de verpleging ook erg haar best gedaan.

Psychiatrische verpleegkundige

Een dag voor mijn ontslag kwam de psychische hulp toch even langs. Met de nadruk op even. Ik vertelde in het kort wat het probleem was en kreeg al vrij snel te horen dat zij niks voor mij konden doen. Waarop ik vroeg of ik eerst de alarmbel om mijn keel moest hangen, voordat ik hulp zou krijgen. Ik werd zo boos. Hij zei: “Je hebt thuis goede hulp.” Dat klopt ook. Ik legde uit dat ik het in het ziekenhuis veel moeilijker heb, omdat ik dan ook nog eens in een andere omgeving ben.

Klacht ingediend

De volgende dag heb ik gelijk een klacht ingediend. En de ombudsfunctionaris belde al naar twee dagen. Ze heeft alles uitgezocht en naar de psychiatrie gebeld. Ze hebben alles netjes besproken en ze vonden ook dat het niet goed is gegaan allemaal. De ombudsfunctionaris is echt een hele aardige vrouw en ben dankbaar dat ze zo voor me is opgekomen. Mijn eigen psycholoog heeft er ook nog achteraan gebeld.

Geestelijk verzorger

Bij mijn volgende opname ga ik vragen om een geestelijk verzorger, eens kijken hoe dat bevalt. Als je ziek bent en steeds verder achteruit gaat, komt er veel op je af en dit kun je nu eenmaal niet alleen. Je zit toch in een soort verwerkingsproces als je lichaam je zo in de steek laat. Waarom hulp krijgen zo ingewikkeld is? Ik weet het niet. Ligt dit aan de bezuinigingen of aan de slechte communicatie? Het is gebeurd en de volgende keer bewandelen we een ander pad.