Ik ben nu ongeveer 15 jaar met pensioen. Hiervoor werkte ik bij de post. Bij mij is nooit één dag hetzelfde. Ik ben lid van acht verenigingen. Bij drie clubs ben ik ook lid van het bestuur. Daarnaast doe ik veel vrijwilligerswerk voor de parochie, onderhoud ik tuinen voor mensen uit de buurt en knap ik fietsen op. Ik ben een doener en ik vind het heel normaal om iets voor een ander te kunnen betekenen. Van twee fietsen één maken zie ik als een uitdaging. Ik heb een mooie werkplaats in de schuur. Dit betekent dat ik zeven dagen per week bezig ben. Het tempo ligt wel iets lager dan vroeger en wat je niet meer kunt moet je accepteren. Hier lig ik niet wakker van.

Achteruit

Doordat ik vroeger bij de post heb gewerkt, heb ik een heel adresboek in mijn hoofd. Als je aan mij vraagt: waar woont familie Van Pelt, dan weet ik het exacte adres en de postcode. De laatste tijd merk ik wel dat dit iets minder wordt. Ook heb ik wat problemen met mijn evenwichtsorgaan. Ik zwem iedere maandag en kan tegenwoordig de onderwater-koprol nog maar één kant op. Autorijden vind ik door deze evenwichtsproblemen soms wat spannend.

Anderen blij maken

Vorige jaar heb ik een lintje gekregen van de koning. Dat was fantastisch. De buurtvereniging, een van de acht verenigingen waar ik lid van ben, had mij voorgedragen omdat ik zoveel vrijwilligerswerk doe. Het was een grote verrassing. Een soort kroon op mijn werk. Ik help graag anderen maar mijn eigen gezin gaat altijd voor. Zo gaan we nog geregeld samen op vakantie. Dan laat ik de boel de boel. Mijn vrouw is 70 en die vindt dat ik af en toe wel wat vaker nee mag zeggen. Nee zeg ik inderdaad niet vaak, wel verwijs ik soms weer door naar anderen. Het geeft me gewoon een fijn gevoel om andere mensen blij te maken!

Fotografie en interview door Romi Tweebeeke