We komen binnen en de radiocassetterecorder staat al klaar. Stapel cassettebandjes ernaast in de volgorde van het draaiboek voor de les. Nolda straalt ons tegemoet: "Ja, zolang mijn cassetterecorder het blijft doen, ga ik door met lesgeven",  zegt ze lachend. "Haha, ik heb al eens een nieuwe gekregen van iemand, ze willen nog niet dat ik er mee stop."

Er staan zo’n 20 stoelen in een kring. Best een grote groep. De 16 vrouwen en 4 mannen gaan niet zitten maar beginnen met een paar rondjes stevig wandelend eromheen. Ondertussen geeft Nolda opdracht om op de tenen te lopen, op de hakken en met de knieën omhoog. Er is duidelijk plezier. Onderling wordt er wat gegrapt over een knie die niet omhoog wil en een arm die niet mee doet. Een gebrek kan de pret niet drukken.

Iemand nodigt me uit om mee te doen. Ook ik loop nu rondjes. Merk al meteen dat ik de verkeerde schoenen aan heb. Beetje dom.

Vervolgens worden de knotsen uitgedeeld. Die ken ik nog van de gymles van vroeger. Dat je er zulke leuke oefeningen als we nu doen mee kon doen, kan ik me niet herinneren. Na 10 minuten knotsenzwaaien voel ik mijn schouders. De ‘ouderen’ zijn allemaal zo rond de 80 en lachen me bemoedigend toe.

Met knotsen kun je zittend in een stoel zelfs je buik- en beenspieren trainen. Nolda doet het levendig, speels, met veel aandacht en energie. Ik snap dat je hier elke week een opkikker van krijgt.

Na afloop drinken ze samen koffie. Tegenover mij worden gehoortoestellen vergeleken. Bij de Kruidvat zijn de batterijen het goedkoopst volgens Els. Er komt een vrouw aan met koek. Het is Annie die door omstandigheden enkele weken niet mee kon doen. Iedereen is belangstellend hoe het met haar is.

"Ja", vertelt Jaap, "de koffie na afloop vind ik minstens zo belangrijk als de gym zelf. We kennen elkaar al jaren en praten na afloop altijd even bij. Ook als iemand een keer niet komt, dan is er altijd wel iemand die even belt. We hebben een ‘bloemenpot’ om iemand die ziek is een bloemetje te brengen. Af en toe overlijdt er natuurlijk ook wel iemand. We gymen bij Nolda door zo lang als het kan, want de gezelligheid staat hier bovenaan!" 

Fotografie: Romi Tweebeeke