Wat me beperkt is mijn slechte knie, ik loop moeilijk. En mijn darmaandoening. Ik kan de deur niet uit voordat ik naar het toilet ben geweest. Soms is dat pas ’s middags. Dan mis ik een kerkdienst of een gezellige koffieochtend in de wijk.
Ik vind het moeilijk dat ik niet alles meer kan wat ik wil. ‘Loslaten’ denk ik dan, maar dat lukt niet altijd. Wat me helpt is mijn geloof in God. Ik bid veel en lees uit de Bijbel. Dat Jezus mij leidt in het leven, als een Goede Herder, helpt me accepteren. Maar makkelijk is het niet.
Woning
Sinds 2002 woon ik in dit huis. We kregen in april van dat jaar de sleutel en verhuisden in juni. Mijn man werd ziek toen we aan het klussen waren en overleed in augustus. We kwamen uit een flat, een benedenwoning, maar wel met een trapje naar de voordeur en naar de kelder. Ik heb een slechte knie en dat ging niet meer. Dus zijn we verhuisd naar deze gelijkvloerse benedenwoning, waar we maar heel kort samen hebben gewoond.
Lieve mensen
Ik ben dankbaar voor de aandacht van mijn kinderen en alle lieve mensen om mij heen. Ik ben lid van een kerkelijke gemeente in de buurt en krijg geregeld bezoek van mensen uit de kerk. Iedere week eet ik bij kennissen. Ook helpen gemeenteleden mij met de tuin. Mijn buurvouw strijkt eens in de 2 weken voor me.
Met de overbuurman doe ik iedere week boodschappen. Dan gaan we samen met zijn auto naar het winkelcentrum en genieten daarna nog van een kop koffie met wat lekkers. En ik heb vier kinderen: 3 dochters en een zoon. Zij doen wat mogelijk is. Ook heb ik 11 kleinkinderen en een achterkleinkind.
Sterke wil
Ik heb een sterke wil. Als iets niet lukt, dan is dat frustrerend. Maar het kan me ook juist helpen om iets te bereiken. Dat kwam onder meer van pas in contacten met de gemeente en de woningbouwcoöperatie.
Ik had een scootmobiel gekregen vanuit de Wmo, maar deze kon de schuur niet in. Daarvoor was een oprijplaat voor de drempel nodig. De gemeente en de woningbouwvereniging wilden deze niet vergoeden. De kosten van 450 euro zouden voor mij zijn. Ik heb brieven geschreven, gebeld, bezwaar gemaakt.
Uiteindelijk kreeg ik van de woningbouw oprijplaten, maar bleek dat ik ze na een half jaar gratis huur, alsnog moest betalen. Ik heb ze schoongemaakt en teruggebracht. Vanuit onverwachte hoek is het uiteindelijk gelukt. Ik sprak erover met iemand uit de kerk. Hij had een eigen houtbedrijf en bood aan de oprijplaten voor mij te maken.
Nodig zijn
Kwaliteit van leven betekent voor mij genieten van het leven en nodig zijn. Ik fotografeer graag, het liefst in de natuur.
Ik vind het moeilijk dat ik, nu ik ouder word, soms het gevoel heb ik dat ik niemand meer ben. Je kunt minder betekenen voor anderen. En ik ben juist op mijn best als ik nodig ben. Wat ik nog wel doe is een meneer vanuit de kerk bezoeken die in een verpleeghuis woont. Iedere week ga ik naar hem toe. We lezen samen uit de Bijbel, zingen praten. Hij geniet daarvan. En ik ook.
Fotografie: Anjès Gesink
