Het begon met gepiep aan de rechterkant van de stoel. Volgens een monteur moesten er nieuwe motoren in. Bij levering bleken de verkeerde geleverd te zijn en werden de oude motoren er weer ingezet. Omdat deze op hun kant hadden gelegen bij het vervangen, was het vuil dat door de tijd erin was gekomen, tussen de onderdelen gekomen. De stoel maakte hierdoor nog meer lawaai en reed met stootjes. Ik mocht er niet mee de weg op. Huisarrest voor een paar dagen.
Huisarrest
Door het lawaai gebruikte ik hem alleen voor rustmomenten in de kamer. Verder stepte ik op de IBIS, een handbewogen rolstoel die ik via de Wmo in bruikleen heb. Ik kon mij redden. Alleen is dat steppen erg vermoeiend en pijnlijk voor mij. Omdat de IBIS niet omhoog kan, moet ik opstaan om ergens bij te kunnen en zonder begeleiding kan ik hiermee niet de weg op. Geen boodschappen doen, niet naar de fysio, enzovoort.
Na een paar dagen werden andere motoren in de stoel gezet. Ik kon weer overal bij en naar buiten. Een paar weken verder: hetzelfde piepende geluid, maar nu aan de linkerkant. Met soms een schavend geluid en meteen stilstand. Weer voor reparatie gebeld. Volgens de monteur moest er ook aan de rechterkant een nieuwe motor komen. Ik mocht er wel binnen mee rijden maar niet de weg op. Het leek hem verstandig om de IBIS weer te gebruiken. Dus steppen en huisarrest. Weer! De fysio kwam aan huis en voor 2 weken geen afspraken buitenshuis. Daarna kreeg ik een nieuwe motor.
Zilverblond
Meerdere maanden heeft de stoel goed gereden. Tot opeens een piepend geluid mij steeds vaker vergezelde en er later aan de linkerkant een nieuw geluid bij kwam. Buiten reed de stoel met schokjes. Op een dinsdag voor reparatie gebeld en de volgende maandagmorgen kwam de monteur om de rechtermotor door te blazen, ook al hoorde ik links het geluid. Maar, hij was de monteur en ik het zilverblondje dat dagelijks de stoel gebruikt maar geen verstand van techniek heeft. En nee, het doorblazen had niet geholpen.
Geluid
Diezelfde middag weer gebeld. De telefoniste nam contact met de monteur. Hij gaf aan het geluid niet gehoord te hebben. Het lag vast aan het laminaat. Detail: ik heb geen laminaat! Afspraak gemaakt dat de stoel de dinsdag daarop opgehaald zou worden om hem op de werkplaats te testen. Die dinsdag, 2 man aan de deur. Opnieuw uitgelegd wat er aan de hand was. Omdat ik zelf ontdekt had waar de piep vandaan kwam, hoefde de stoel niet mee en konden ze deze thuis maken. De heren wisten naderhand zeker dat ik de vorige keer de verkeerde kant had aangegeven.
Een paar uur nadat ze vertrokken waren, opnieuw het geluid. Ik heb die dag niet meer gelijk gebeld, ik was het zat. Ik heb wel het geluid opgenomen.
Op de dag dat ze uiteindelijk de stoel zouden komen ophalen voor reparatie, kreeg ik telefoon. Een monteur: “Mevrouw het is nu al zo laat, ik wil de afspraak om de rolstoel op te halen verzetten. U krijgt hem vandaag sowieso niet terug als ik hem nu ophaal”. Een paar weken later, toen de stoel wel werd opgehaald, wist de monteur bij het terugbrengen zeker wat er aan de hand was: “Aan de rechterkant moest een nieuwe motor in. Teveel speling in een lager. Maar het valt nog onder de garantie”, was het goede nieuws.
Klacht
Omdat ik dit gedoe zo zat was, had ik inmiddels het Wmo-loket gemaild. Waarop ik het advies kreeg een klacht bij de leverancier in te dienen. In de klacht heb ik gelijk verwezen naar de afspraak die gepland stond. Die dag was er weer een andere monteur. “Mevrouw wat doet u toch met die stoel? Dit is in korte tijd al de derde motor. U gaat er toch niet het bos mee in?” Dat bos durf ik met deze stoel niet eens in!
Hem verteld dat ik een geluid aan de linkerkant hoor en het opgenomen stukje laten horen. De monteur is een poos met de stoel bezig geweest. Het bleek een lekkende linkermotor: “Deze moet ik bestellen, ik had een rechtermotor bij me.” Had ik toch gelijk. Toch niet zo zilverblond.
Na een paar weken is een nieuwe linkermotor gemonteerd. De stoel rijdt goed. Voor de korte afstanden gebruik ik hem met een gerust hart. Ik kan naar mijn afspraken. Alleen, aan de linkerkant hoor ik zo nu en dan een fluisterend geluidje… HELP!
Fotografie: Fleur Kooiman
