Bovendien had ze continu heel verdrietig kunnen zijn, omdat ze wist dat haar einde naderde. Maar, zoals uit alle voorafgaande blogs van haar moge blijken, haar levenswil was ongebroken.
Tot het laatst toe. Zeker richting mij en de kinderen, maar ook richting het talloze bezoek wat wij mochten ontvangen. Telkens zei ze bij het afscheid: "Tot de volgende keer". Veel bezoekers wisten dat er waarschijnlijk geen volgende keer zou zijn.
Haar verdriet om ons achter te laten kan ik niet beschrijven. Daarom begin ik daar ook niet aan. Wat ik wel kan zeggen is dit: de laatst jaren waren geen jaren van kommer en kwel. Uiteraard was er verdriet, maar ook haar wil, om samen, met al haar dierbaren het leven, zolang het kon, te vieren. Humor was hierbij een belangrijk onderdeel.
Ik had haar beloofd haar blog af te sluiten. Dat doe ik bij deze. Tot het laatst toe waren zij en ik hecht. Hoe het verder gaat weet niemand. De herinnering aan haar zal mij, onze kinderen en hun dierbaren, onze families, vrienden en vriendinnen stimuleren om verder te gaan.
Een wijs iemand schijnt ooit gezegd te hebben: "Iemand is pas echt dood als deze mens niet meer wordt herinnerd".
Dat zal niet gebeuren.
Namens Agatha van Dun, Noud Vielen
--
Agatha was één van de eerste bloggers van Mijnkwaliteitvanleven.nl. Met haar blogs gaf ze haar lezers een kijkje in haar leven. De blog was voor Agatha een heel fijne uitlaatklep om haar gedachten op een rijtje te krijgen.
'Hoe sluit je iets, wat je niet wil sluiten. Je hebt er niets over te vertellen. De ziekte is de baas over haar lichaam. Niet over haar geest. Tot het laatst toe niet. Op 30 januari 2018 om 11.15 is Agatha gestorven. Alle kinderen en haar man waren erbij. Ze stierf niet onverwacht maar wel onverhoopt. Je wilt het niet.'
Namens ons gezin, Noud Vielen
