Mijn man en ik ervaren de zorg voor onze Dieuwke niet als zwaar. Dieuwke is in onze optiek gewoon Dieuwke en zij voegt dingen in ons leven toe, die er anders niet geweest zouden zijn.
Wat het leven met Dieuwke wél zwaar maakt, is het gedoe met instanties. De overgang van het pgb van Dieuwke naar de SVB verliep probleemloos. We herkenden de verhalen op televisie niet en waren verbaasd over wat er allemaal mis kon gaan. De overgang van de Wmo naar de Wlz heeft ons echter soms tot wanhoop gedreven. Op een gegeven moment waren we met 3 instanties in strijd: de SVB, Connexxion over het vervoer en de firma Welzorg.
Veerkracht
De gemeente Amersfoort besloot op een gegeven moment de aanbesteding van hulpmiddelen toe te kennen aan de firma Welzorg. Daar waren we niet blij mee: we hadden in het verleden al eens met dit bedrijf te maken gehad en bij ons thuis stond dit bedrijf al bekend als de firma ‘Welgeenzorg’.
Dieuwke heeft een tandem met trapondersteuning en die is geleverd door het bedrijf Meyra. De afgelopen 6 jaar was één telefoontje naar dit bedrijf voldoende om binnen 24 uur een monteur aan huis te krijgen en problemen met de tandem te verhelpen. Bij het eerste telefoontje naar Welzorg voor een gebroken veertje, kon iemand op zijn vroegst na 1,5 week langskomen. Ik vond dit onacceptabel. Uiteindelijk kwam iemand eind van diezelfde week langs.
Het veertje was niet voorradig en werd besteld. Omdat de accu steeds sneller leeg liep, adviseerde de monteur om een nieuwe accu aan te vragen. Daar heb je eigenlijk na zo’n 4 jaar recht op en de accu van Dieuwke’s tandem was bijna 7 jaar oud. Zo gezegd zo gedaan: we vroegen een nieuwe accu aan en die werd na 2 maanden geleverd. De oude accu werd meegenomen. Het veertje was echter nog steeds niet gearriveerd.
Bewegen
Wat waren we blij: we konden weer ver fietsen en dat is altijd gezellig met een luidkeels zingende Dieuwke achterop. Zonder tandem is Dieuwke niet mobiel en moet je alles met de auto doen. Niet echt milieuvriendelijk, maar vooral slecht voor haar conditie. Het is belangrijk dat ze zoveel mogelijk in beweging blijft om haar gewicht onder controle te houden.
Helaas voor ons was binnen 4 dagen de accu kapot. Het bleek dat er een gereviseerde accu geleverd was en dit was kennelijk niet goed gegaan. Er werd met spoed een nieuwe accu besteld. Dit was begin mei.
De zomer kwam er aan en met nog steeds geen accu en eindeloos veel telefoontjes verder, deed een medewerker van het servicebureau een alternatief aanbod: een tijdelijke leentandem mét trapondersteuning. Deze tandem was wel veel groter dan Dieuwke’s tandem, dus moest hij in de tuin staan en de draai van de tuin door de poort was nauwelijks te maken. Dat werd voortdurend stoten en blauwe plekken oplopen. Maar ja: wij wilden graag met Dieuwke blijven fietsen en dit was een passende tijdelijke oplossing.
Klacht op klacht
Na eindeloos veel telefoontjes en mailtjes verder en nog steeds geen accu heb ik een klacht ingediend. Men ging er achteraan. Toen er 2 maanden later nog geen oplossing was, heb ik nogmaals een klacht ingediend, over de communicatie óf liever gezegd de non communicatie.
Op schriftelijke klacht nummer 2 hoorde ik helemaal niets. Voor de verandering de klachtenlijn gebeld: als je eenmaal een klacht heb ingediend, dan wordt de volgende klacht daaraan toegevoegd. Die klacht was volgens de klachtlijn al in behandeling genomen. Ik heb hierop uitgelegd dat het een nieuwe klacht betrof: over de communicatie en dat ik het ongehoord vond, dat daar helemaal niet op gereageerd werd. Ja, daar kon degene die ik op dat moment aan de telefoon had niets aan doen.
Ze namen mijn klacht serieus, werd mij keer op keer gezegd én ik zou zo snel mogelijk teruggebeld worden mét informatie over de termijn wanneer men verwachtte de nieuwe accu te ontvangen en aan ons te kunnen leveren.
Ten einde raad heb ik naar het Wmo-loket van de gemeente Amersfoort gebeld en ook daar klachten ingediend. Het bleek dat we niet de eersten in Amersfoort waren, die een klacht indienden bij de gemeente. De mevrouw van de gemeente wilde graag mijn klachten ontvangen en zou de daarop volgende werkdag zelf telefonisch contact opnemen. Helaas heb ik ook van de gemeente niets meer vernomen.
Gefrustreerd
We gaven het uiteindelijk op: het kost enorm veel tijd en energie om hier iedere keer opnieuw achteraan te gaan. We raakten zo ontzettend gefrustreerd en voelden ons volkomen machteloos. Wat dat betreft zijn we in Nederland nog ver af van een ‘onbeperkt Nederland’. Wat is het erg om als mens met een beperking afhankelijk te zijn van een firma welke geen service biedt.
Uiteindelijk is op 15 oktober de nieuwe accu bezorgd. Het veertje van de standaard, waar het allemaal mee begon, is ook gemonteerd.
Pgb voor hulpmiddelen
Inmiddels hebben we begrepen dat je voor het aanvragen van een hulpmiddel óók een pgb kunt aanvragen. En dat je niet afhankelijk hoeft te zijn van een bedrijf. We zijn nu bezig om een pgb voor het nieuwe hulpmiddel van Dieuwke aan te vragen. We weten ook al het ‘gewone reguliere’ bedrijf waar we dit hulpmiddel willen bestellen en in onderhoud willen hebben. Dat geeft eigen regie.
En nee, de zorg voor Dieuwke ervaren wij niet als zwaar, maar het gedoe met instanties dus wel.
Fotografie: Luciënne Tiggelaven
