Ik zie het wel want de bol is van glas. Dat frustreert enorm. Alles speelt zich af in een soort droom of een film. Het is allemaal niet echt. Ik heb het gevoel alsof ik in een droom leef, alsof ik geen contact meer met mezelf en de wereld om me heen heb. Alsof er een onzichtbare muur staat. Mijn ziel zit daarin opgesloten. Ik ervaar de werkelijkheid wel, maar die voelt aan als onecht. Wat is dat?
Moeilijke momenten
Als het avond is komen de moeilijke momenten. Dan wil ik het uitschreeuwen. Keihard vloeken, zodat er weer wat ruimte komt voor rust in mijn hoofd. De nachten zijn nog enger, mensen gaan slapen en ik lig wakker, te malen. Waarom kan ik niet gewoon eens ophouden met nadenken en voelen? Even volledige rust.
Kan ik niet tijdelijk in een coma gebracht worden? Toen ik nog blowde ging het beter. Die gedachten even eruit. Het lijkt wel of mijn hersenen tegen mijn schedel aandrukken, die staat op knappen. De druk moet eraf, anders gaat het echt mis.
Koud in huis
Ik kan hier niet met mijn vriendin over praten. Ze heeft me laten weten, dat ik teveel afhankelijk van haar ga worden. Bovendien heb ik het idee dat ik alleen maar een blok aan haar been begin te worden. Wanneer ik aangeef of een signaal afgeef dat het slecht gaat, trekt zij zich terug en zegt niet veel meer. Daar voel ik me dan weer de aanstichter van en schaam me dan voor mijn gedrag. Gevolg is dat ik dan zo angstig en nerveus word, dat ik neigingen krijg tot overgeven. Dan word het koud in huis.
Ingewikkelde relatie
Kijk, ik wil haar niet kwetsen, maar verstand van zaken omtrent mijn perikelen heeft ze niet. Dat verlang ik ook niet van haar, ze is er ook niet aan onderwezen. Maar op deze manier wordt het een ingewikkelde relatie. Toch wil ik haar niet kwijt, alleen ik wil de druk haar niet langer aandoen.
Het zou welkom zijn als ik eens echte rust krijg, met mensen om me heen die weten wat ik bedoel, als ik aangeef rust te willen. Misschien moet ik professionele hulp inroepen.
Zo doorgaan wordt het een mislukking, met gedachten vol chaos en voortdurende angst.
