Op dit moment doe ik dagbesteding bij de organisatie waar ik ook begeleid woon. Werken als postbode ging op een gegeven moment niet meer, doordat ik last van reuma kreeg. Ik heb via de gemeente dagbesteding kunnen aanvragen. Ik heb het altijd leuk gevonden om iets met mijn handen te doen. Ik maak nu van alles voor de verkoop in een winkeltje dat opgezet gaat worden. Uiteenlopende dingen, zoals meubels of spelletjes. Omdat het maatwerk is, zou het in de toekomst nog een betaalde baan kunnen opleveren. Dat zou ik erg fijn vinden.
Controle
Toen er reuma bij mij werd geconstateerd, liep ik heel slecht. Ik kon nog geen twintig stappen zetten en ik was al uitgeput. Als het zo doorgaat, zit ik voor mijn 40ste in een rolstoel, dacht ik. Dat vond ik heel eng. Maar gelukkig gaat het al een tijdje goed en heb ik het met één tablet onder controle. Ik moet ermee zien te leven. Op het moment ervaar ik het niet als hinderlijk. Ik weet wel hoe ouder ik wordt, hoe erger het wordt. Ik hoop niet dat ik ooit in een rolstoel terecht kom, maar dat kan wel. Want als je er dan alleen voor staat is het knap lastig om je voort te bewegen. Maar zo ver denk ik niet vooruit. Het is per dag bekijken.
Verplaatsen
Naast het bezig zijn vind ik het erg belangrijk om me lichamelijk fit te voelen. Als je niet fit bent, dan kom je niet vooruit. Je bent dan altijd aan huis gekluisterd en dat wil ik niet! Daarom probeer ik zo goed mogelijk gezond te eten en te bewegen. Het bewegen blijft echter op bepaalde vlakken beperkt. Ver lopen gaat niet door last aan de knieën en fietsen gaat niet meer door pijn in m’n rug. Om me toch te kunnen verplaatsen heb ik voor langere loopafstanden een scootmobiel. Daarmee red ik mezelf. Het is fijn dat het huis waar ik woon niet te ver van een bushalte af ligt, want dan kan ik met het openbaar vervoer.
Zelfstandig
Om mijn zelfredzaamheid te vergroten krijg ik begeleiding bij het wonen. Vroeger ging het leren mij niet makkelijk af, waardoor ik nu moeite heb om zaken te begrijpen en brieven van instanties te lezen. Hierbij helpen ze mij. In het begin had ik daar veel meer moeite mee, maar door het vaker te doen, gaat het me nu wel redelijk af. Vrijheid en privacy liggen in het verlengde van zelfredzaamheid. De begeleiding moet mij bijvoorbeeld niet vragen wat ik ga uitspoken de hele dag of navragen hoe de afspraak is gegaan. Ik vind dat privé. Als de ander voor moederfiguur gaat spelen dan vind ik dat absoluut niet prettig. Die jaren heb ik wel gehad. Ik ben op weg naar zelfstandigheid en ik heb al veel dingen geleerd. Gelukkig weet de begeleiding mijn visie hierop en houdt hier rekening mee.
Contacten
Verder wil de begeleiding me helpen bij het uitbreiden van mijn contacten om mijn zelfredzaamheid te vergroten. Maar hoeft dat voor mij niet. Ik vind het niet fijn om met vreemden contact te leggen en de sociale relaties die ik heb, vind ik voldoende. Ik heb mijn familie en een paar goede vrienden. Daar ben ik blij mee. Ik spreek met ze af als ik er zin in heb. Het moet geen verplichting zijn. Ik pak zelf telefoon en vraag of ik gelegen kom. Mijn familieleden en vrienden hebben ook hun bezigheden en daarin wil ik geen last voor ze zijn.
Ik ga één weekend per maand naar mijn vriendin, wat ik erg fijn vind. Ik hoop met haar een keer samen te kunnen gaan wonen. Continu alleen zijn vind ik ook niet prettig. In de weekenden zit ik vaak alleen thuis te hangen. Samenwonen zal dan ook de eenzaamheid opheffen.
Ondanks alle moeilijkheden waar ik mee om moet gaan, ben ik nu gelukkig op de goede weg naar zelfstandigheid. Proberen gezond te blijven en toewerken naar het samenwonen met mijn vriendin, is daarbij mijn streven. En daar ga ik voor!
