Ik doe erg mijn best, maar zonder dalen geen pieken. Dus ik verlummel wel regelmatig tijd. Of dan ben ik aan het nadenken over niets specifieks.
De dood
Ik ben niet de hele tijd bezig met dat ik dood ga. Iedereen gaat dood. Ik heb alleen de datum waarop ik dood ga zo ongeveer doorgekregen. Nog enkele jaren. Dat was de boodschap. Natuurlijk heb ik wel eens paniekaanvallen. Hoe moet het straks, wat gaan de kinderen doen, manlief? Eigenlijk heb ik het wel makkelijk; ik ben er straks niet meer en de achterblijvers moeten dealen met hun verdriet en zorgen. Dus eigenlijk zou ik willen zeggen; geniet van mij zolang u kan! Voor je het weet ben ik er niet meer.
Hulp toestaan
Een van de dingen die ik geleerd heb afgelopen maanden is mensen toestaan om je te helpen. Dus laat hen de thee zetten die jij nog prima kan verzorgen en de was strijken. Of eten koken.
Vlucht naar vriendin
Ik ben daar achter gekomen, doordat we net na de uitslag onze huiskamer op z'n kop hadden staan. De nieuwe bank hadden we al uitgezocht en de vloer was al tien jaar toe aan een lakbeurtje en dan konden de muren ook wel even een lik verf gebruiken. Omdat ik niet zoveel kon verven als ik wilde en het sjouwen voor geen meter lukte, vluchtte ik regelmatig naar een vriendin. Die kookte dan maar twee porties extra en na het lakken van de vloer was er ook een bed beschikbaar (goud waard zulke vriendinnen!).
Veel lieve mensen om me heen
Bij een andere vriendin, die regelmatig hier aanschuift en lekker kan vertellen, sprongen de tranen in de ogen: waarom we niet bij haar waren geweest! He-le-maal nooit aan gedacht! Dus met die geweldige eye-opener verdelen we de vragen over diverse mensen.
Iemand reed mij naar de bestraling (rotklusje vind ik, want je moet een aantal kilometer rijden, alles bij elkaar vijf minuten wachten en dan weer terug rijden). Maar ik vond het fijn dat er eens iemand anders was om mee te praten, mijn man vond het fijn om eens alleen thuis te zijn en niks te doen en de helpende persoon vond het fijn om iets te kunnen doen. En ik heb ontdekt dat ik veel lieve, leuke mensen om me heen heb. Fijn.
Fotografie: Fleur Kooiman
