Ik had in een tijdschrift een advertentie van een roterend bed gezien en zag daar de oplossing. Via Google kwam ik uit bij een flexobed: een bed met een draaiende bedbodem met matras. De zorgverlening ging akkoord dat ik zou gaan proberen dit bed via de zorgverzekeraar in bruikleen te krijgen.

Via Twitter heb ik in november 2015 de zorgverzekeraar gevraagd of bruikleen mogelijk was. ‘Ja, als de leverancier er mee akkoord gaat, kunt u dit in bruikleen krijgen’, was de reactie. We vonden snel een leverancier die een flexobed kon leveren en een contract met de zorgverzekeraar had.

Aan de slag

Het bed leveren kon echter pas nadat er een goedgekeurd ergotherapeutisch rapport was. De ergotherapeute aan huis moest een machtiging van de huisarts hebben, anders mocht zij hier niet mee aan de gang. Telefoontje naar de huisarts en binnen een paar dagen had ik de eerste afspraak geregeld. Die eerste afspraak betekende een bezoek van de ergotherapeute aan huis om met een paar van de zorgverleners de situatie te bekijken. Voor een goede voorbereiding hebben we op papier gezet wat de problemen waren en welke oplossingen we zagen.

In januari volgden een gesprek met de ergotherapeute, de fabrikant en de leverancier. Van dit gesprek kregen wij niet echt een positief gevoel. De flexobedden werden in principe aan mensen geleverd die nog zelfstandig waren. Het was de bedoeling dat zo’n bed de zelfredzaamheid bevorderde. Dit was bij Ben niet het geval. Ben is niet zelfstandig, niet zelfredzaam. Wij vroegen het bed aan om de zwaarte van de zorg te verlagen.
Daarbij hoopten wij ermee te bereiken dat ik tijdens een onrustige nacht op bed kon blijven liggen in plaats van naast hem te moeten gaan zitten. Want als dit flexobed kwam, wilden we de bedden weer gewoon naast elkaar neer zetten. Maar de belangrijkste reden: om Ben zelf te sparen, want het gesjor en getrek aan zijn lijf, de hoeveelheid kracht die hij met zijn goede kant moest leveren, vroeg elke keer weer heel veel van zijn toch al beperkte energie.

Passen

De leverancier en fabrikant waren op dat moment bezig met een soortgelijkende casus. Men wou op de uitkomst van deze casus wachten. Na veel mailtjes over en weer kregen we eindelijk groen licht voor een passing: een proefplaatsing bij de verpleegunit waar ook de dagbegeleiding van Ben is. Die middag in september 2016 hadden we een leegstaande kamer tot onze beschikking. Wat voor de leverancier en de fabrikant mooi uitkwam, want men kon meteen nog een andere passing doen. 
De passing ging goed. In 3 minuten was Ben in en ook weer uit bed. Men was positief over de toezegging van de zorgverzekeraar. Enige was dat we nog een machtiging voor de aanvraag van een ander bed nodig hadden. De volgende morgen meteen de huisarts gebeld en die dag is de aanvraag de deur uitgegaan.

Uiteindelijk is het flexobed in november 2016 in huis geplaatst. Wij en de thuiszorg zijn er heel blij mee. Geen gesjor en getrek meer aan Ben zijn lijf. Het kost niet meer zoveel kracht en daardoor energie. Ik merk aan Ben dat hij hierdoor rustiger is en ik hoef midden in de nacht na een noodkreet niet meer mijn bed uit. Dus ook voor mij is het rustiger.

Foto's: Fleur Kooiman