Het luisteren zelf kost mij, ook met hoortoestellen en verdere goede hulpmiddelen, veel energie. Hierdoor ben ik chronisch moe. Daarnaast heb ik Tinnitus (oorgeruis) en ben ik overgevoelig voor harde geluiden. Niet voor niets is vermoeidheid één van de meest-gehoorde klachten bij een gehoorbeperking.
Totdat in 2007 mijn gehoor flink achteruit ging, speelde mijn gehoorbeperking voor mij nauwelijks een rol. Na deze achteruitgang kwam ik echter in een rouwperiode. Ik raakte steeds vermoeider en kon met een voltijdsbaan, waarin ik veel moest bellen, in het weekend onvoldoende herstellen. Dat er iets moest veranderen, wist ik. Ik wist alleen niet wat.
Prioriteiten stellen
Na ongeveer een jaar werd ik mij bewust dat ik hier zelf niet uitkwam en ondersteuning van buitenaf nodig had. Een behoorlijke stap en uitdaging voor mij, want ik behoor tot het type ‘dat doe ik zelf wel mens’. Ik voelde dat dit deze keer niet opging en ging op zoek naar passende ondersteuning.
Gelukkig heb ik die gevonden en, sceptisch als ik was, besloot ik er toch open in te stappen. Toen heb ik pas geleerd dat ik niet alleen een gehoorbeperking had, maar ook gehoorbeperkt was. Ik moest mijn leven aanpassen en een juiste balans vinden voor mijn activiteiten en mijn beschikbare energie. Kortom: prioriteiten stellen! Daar was ik nooit echt goed in geweest, maar noodgedwongen moest ik hier nu wat mee.
Balans in dagindeling
Ofschoon ik het nu na 10 jaar nog steeds lastig vind om een juiste balans te vinden, heb ik enorm veel geleerd en kan ik nu ook makkelijker eens nee zeggen als ik weet dat ik het dezelfde avond of volgende dag met vermoeidheid, concentratieverlies en dus minder verstaan moet bezuren. Het is een leerproces, dat altijd zal voortduren. Voor mij is dat goed zo. Met vallen en opstaan leer ik.
Elke dag kijk ik wat mijn prioriteiten zijn en hoe ik dit over de dag ga verdelen. Lange of lastige gesprekken doe ik bij voorkeur in de ochtend (niet te vroeg, want ik ben geen ochtendmens …), want dan heb ik nog de meeste energie. Simpele of standaard dingen doe ik bij voorkeur als ik moe ben of tegen het einde van de dag. Dan hoef ik niet te veel na te denken.
Met mijn gehoorbeperking ben ik wel zeker niet de enige die elke dag prioriteiten moet stellen.
