Op 31 mei is de stoel opgehaald en op 2 juni weer teruggebracht, dus deze keer heb ik maar twee dagen zonder rolstoel gezeten. Jammer dat het toen net mooi weer was om heerlijk naar buiten te gaan, gelukkig heb ik last van hooikoorts dus lag ik ‘ziek’ in bed.

De professional

De aardige meneer, die steeds mijn stoel haalt en brengt en dan bij een collega achterlaat zodat deze de aanpassing kan uitvoeren, en mijn moeder hebben ondanks alles best een goed contact. Ik heb het idee dat mijn moeder en hij het allebei even triest en erg vinden zoals het allemaal gaat.

Zij krijgt ineens een telefoontje voor een bevestiging van de afspraak en hij moet nu aan allemaal ‘bazen’ boven hem steeds verslag uitbrengen van wat er gebeurd is, hoe het gegaan is, enz.

De regiocoördinator

De belangrijke meneer waarmee mijn moeder de vorige keer bijna een uur aan de telefoon heeft gezeten, heeft vier weken na zijn vakantie de moeite genomen om klantvriendelijk te zijn en te bellen. Helaas had mijn moeder die dag een studiedag en geen tijd om hem te woord te staan. Blijkbaar vond hij het pas nodig te bellen, nadat hij waarschijnlijk van de rolstoel-haal-en-breng -meneer, gehoord had dat de stoel weer bij ons stond.

Als we het dan toch over klantgericht hebben, dan zou ik verwachten dat hij meteen na zijn vakantie even belt met de vraag wat er afgesproken is. Maar ze gaan beter werken, heeft hij tegen mijn moeder gezegd, dus wie weet. Hij zal het vast heel druk hebben gehad met andere mensen en met alles opnieuw reorganiseren.

En de rolstoel? Bagger

Voor ik het vergeet, het gaat tenslotte om mijn rolstoel en hoe is het daar nu mee? Tja… ik weet niet zo goed hoe ik het moet zeggen (ben tenslotte ook nog maar een kind, maar al wel bijna 17, dus mag ik .. toch… vergeef me het taalgebruik en de woordkeuze) chips, bagger, niet goed.

Mijn spreidbroekje zit nog steeds niet goed, de bevestigingen van de sjorbanden is nog steeds niet handig, mijn rechterbeen drukt nog steeds schuim aan de kant en ik kan, nu komt het mijn kont draaien dat het een lust is. Ik zit zo scheef als ik maar wil, en mijn moeder kan er lekker niets tegen doen. Eindelijk win ik het van haar, maar of wij hier blij mee moeten zijn…

Binnenkort gaat mijn moeder mijn oude fysio vragen of zij weer wil komen kijken en dan komt er een vervolg, misschien…