Ik woon hier leuk, dichtbij mijn dochter en alle winkels zijn voor mij met de rolstoel makkelijk bereikbaar. Mijn dochter komt minimaal 1 keer per week koken en samen eten.
Huishoudelijke hulp
Door een val in 1955 heb ik mijn rug ernstig beschadigd. Hierdoor heb ik altijd pijn en loop ik in huis met mijn rollator. Ik draag al jaren een alarm om mijn pols. Dit kost een hoop geld en ik heb hem pas 1 keer gebruikt. Dit komt denk ik omdat ik zelf heel goed weet wat ik wel en niet kan. Hierdoor val ik eigenlijk nooit.
Huishoudelijk taken lukken mij niet meer. Het enige wat ik nog zelfstandig kan doen is de was. Voor de rest krijg ik hulp, ook met het douchen.
Ongeveer 2 jaar geleden kreeg ik het bericht dat mijn huishoudelijke hulp van 6 uur per week weg zou vallen. Het is voor mij belangrijk dat het huis netjes en schoon blijft, zodat ik bijvoorbeeld nergens over struikel. Ik kon mijn hulp wel houden maar zou deze uren dan zelf moeten betalen. Iets wat voor mij gewoon niet haalbaar is. Ik ben iemand die niet opgeeft. Inmiddels heb ik mijn gelijk gekregen en krijg ik zelfs een half uur per week extra.
Actie voeren
Iedere keer als ik een brief van de gemeente krijg, heb ik buikpijn. Ik ben dan even bang dat het slecht nieuws is en mijn huis weer verslonst of dat bijvoorbeeld de hulp met douchen vervalt. Bij mij is de zorg inmiddels goed geregeld, maar bij de buren bijvoorbeeld nog niet. Zolang nog niet iedereen krijgt waar ze recht op hebben, geef ik niet op. Ik demonstreer nog steeds als het nodig is. Ik blijf graag actief andere mensen helpen!
Ik verveel mij eigenlijk nooit. Iedere dag begin ik vanuit bed met een half uurtje ochtendgymnastiek. Verder ben ik actief met de computer en maak ik graag kaarten. Overal in het huis staat hobbyspul. Kleine boodschappen doe ik zelf, ik begroet iedereen in de winkel en maak graag een praatje. De supermarkt heeft een speciale kassa rij voor rolstoelen. Kan ik ergens niet bij, dan vraag ik gewoon hulp. Vooral niet te moeilijk doen.
Fotografie en interview: Romi Tweebeeke
