Na het oplopen van NAH kunnen bepaalde karaktertrekken versterkt of afgezwakt worden. Bij mij was het eerste van toepassing. Een aanpakkersmentaliteit heeft altijd al in mijn karakter gezeten, alleen was het vlak na mijn ongeval wel heel eenzijdig.

Ik was herstellende van een ongeval en had geen recht op een uitkering door mijn lange verblijf in het buitenland. De situatie moest in 2009 opnieuw beoordeeld worden. Of ik naar het UWV-kantoor wilde komen. Dat wilde ik natuurlijk wel.

Aan het werk

Geheel gekleed in de ontkenningsfase, vroeg ik of ik weer mocht gaan. Ik wilde werken. Het UWV verklaarde mij gezond. Ik kon gaan solliciteren. Iets waarvan ik toen niet inzag hoe NAH mijn leven zou beperken. Werken ging natuurlijk helemaal niet met de gevolgen van een aanrijding zoals ik deze had ervaren. Ik had destijds geen benul van de impact die NAH heeft. Sterker nog, NAH stond niet eens in mijn dossier.

Van dikke onvoldoende naar okay

Vlak voor mijn ongeval studeerde ik af aan de HBO Journalistiek te Zwolle. Ik schreef over maatschappelijke thema’s. Dat heb ik altijd al gewild, mijn bijdrage leveren aan de maatschappij. Dat ik letterlijk en figuurlijk werkloos in bed lag, heb ik lange tijd niet kunnen verwerken. Thuis zitten kende ik niet. Opgeven ook niet. Dus probeerde ik van alles toen ik eenmaal hersteld verklaard was.

Na tientallen mislukte sollicitatiepogingen probeerde ik het nog eens. Ondertussen had ik wel door dat er iets aan de hand was. Alleen wilde ik nog altijd niet bij de pakken neer gaan zitten. Zo voelde het althans. Na een lange weg heb ik uiteindelijk geleerd wat NAH voor mij betekent. En zag ik ook meer kansen om mijn kwaliteit van leven te bevorderen. Ik heb geleerd NAH te omarmen. Om kracht te halen uit mijn beperking.

Mijnkwaliteitvanleven.nl

Met deze wetenschap heb ik de persoonlijke vragenlijst van Mijnkwaliteitvanleven.nl ingevuld. Ik was nieuwsgierig of de veranderingen die ik letterlijk meemaakte terug te zien zouden zijn in dit onderzoek. Ik gaf mijn leven in de beginfase een onvoldoende. Dat vond ik schrikken toen ik de resultaten met het persoonlijk overzicht in de mail ontving.

Het overzicht was een goede reflectiemethode. Ik zag terug hoe ik veranderd ben van iemand die dingen negatief benaderde, naar iemand die met haar nieuwe situatie om weet te gaan. En daardoor positiever in het leven staat. Ik haal kwaliteit uit het leven door verhalen te vertellen, te delen, te fietsen en een netwerk op te bouwen. De feedback die ik hierop krijg is positief. Daardoor bevind ik mij nu in een positieve periode.

NAH mag gezien worden

Tegen mijn eigen grenzen loop ik nog regelmatig. Aard van het beestje. Want ik wil zo graag. Maar ik heb nu een manier gevonden waarbij dat kan. Ik kom rond van een uitkering en schrijf in eigen tijd over NAH. Ik ontmoet mensen die ook NAH hebben en verzamel informatie om nog meer te weten te komen. Dit kan ik doen wanneer ik mij goed voel, op een manier die voor mij werkt. Dat is dankzij mijn uitkering mogelijk geworden. Ik hoop mij op deze manier nog lang nuttig te maken voor de maatschappij.

U kunt Suzanne ook volgen op haar eigen blog: NAHderbekeken

Fotografie: Romi Tweebeeke